حمـاقـت یـعنـﮯ مـن کـه
اینقــدر میــروم تـا تـو دلتنـگ ِ مـن شـوﮮ
خـبری از دل تنـگـﮯ ِ تـو نمـی شود
برمیگردم چـون
دلـتنـگـت مــی شــوم
همیشــــه دلتنگی
به خاطر نبـــــــودن شخصی نیست
گاه به علت حضور کسی در کنارت استـــــــ
که حواسش به تــــــــو نیستــــــــ
لعنت به تو اي “دل”
که هميشه جائي جا مي ماني
که تو را نمي خواهند…
آنکــه دستــــ ـش را امروز اینــ ـقدر محـــکم گرفتــه ای
دیروز عاشـــــــــــ ـ ـ ـق مــن بود
دســتانت را خــسته نکن محکــم یا آرام
فردا تو هــم تنـ ـهایـی...
نظرات شما عزیزان:
|